- ayın-oyun
- is. dan.1. Evin ehtiyacı üçün bazardan alınan gündəlik şeylər, xırda-xırda. <Şahmar bəy:> Mən gedirəm Hacı Osmanın yurduna, görüm nə var, nə yox, . . bir az da ayın-oyun gətirim. N. V.. // Ümumiyyətlə, xırım-xırda şey. Həmzənin çoxdan söndürülmüş mağazasında, deyəsən, yenə ora-buranı axtaran, ayın-oyun tapıb aparanlar vardı. Ə. Ə.. İbrahim hər gün çıxıb bazara, ayın-oyundan gətirib qarı ilə yeyirdi. (Nağıl).2. məc. Mənasız, boş söz; cəfəngiyat. Ayın-oyun danışmaq.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.